‘‘ Anwar is een jongen die al een tijdje door Europa zwerft. Als hij op een avond zijn tentje wil opslaan aan de rand van het bos, staat hij plotseling oog in oog met een hongerige wolf. De wolf heeft al dagen niets gegeten. Hij wordt door mensen opgejaagd en om elk weiland staat een hek. 

In een poging zichzelf te redden, begint Anwar de wolf verhalen te vertellen. Dat deed zijn moeder vroeger ook als er geen eten was. Dan vergat hij het knorren van zijn maag. Misschien lukt dat bij de wolf ook. Anwar vertelt verhaal na verhaal, maar het beest blijft hongerig.

Anwar en de Wolf is een beeldend, muzikaal sprookje over grenzen. Over begrippen als ‘thuis zijn’, ‘thuishoren’, ‘je thuis voelen’. Over de grenzen van de taal. En over de grenzeloosheid van empathie.’’ - Tryater (2025)